Edgar Mitchell

Edgar Mitchell, jeden z dwunastu astronautów misji Apollo, którzy postawili stopę na Księżycu, ma dosyć ciekawe życie. Dorastał na farmie położonej kilka kilometrów od słynnego Roswell, po drodze do szkoły mijał dom Roberta Goddarda, który jako jeden z pierwszych eksperymentował z rakietami, a w pobliskim White Sands następowały pierwsze eksplozje nuklearne.

W 1971 roku z pokładu statku kosmicznego Apollo 14 prowadził zakończone sukcesem eksperymenty nad komunikowaniem przy pomocy telepatii ze znajdującym się na Ziemi biologiem, doktorem Josephem B. Rhine. Podczas lotu powrotnego kapsuły Kitty Hawk z Księżyca na Ziemię doznał dziwnego odczucia, które nazwał epifanią:

"Kiedy spoglądałem poza Ziemią na wspaniałość tej panoramy, nagle uświadomiłem sobie, że natura Wszechświata nie jest taka, o jakiej mnie uczono. Moje przekonanie o odrębności i niezależności ruchów wszystkich tych ciał niebieskich legło w gruzach. Doznałem olśnienia połączonego z poczuciem wszechobecnej harmonii - istnienia wzajemnych powiązań między wszystkimi ciałami otaczającymi nasz statek kosmiczny" (1)

Na początku lat siedemdziesiątych XX-wieku założył Instytut Studiów Noetycznych (Institute of Noetic Studies). Sformułował diadowy model rzeczywistości, w którym Wszechświat składa się z niepodzielnych par (diad), generowanych w czasie i przestrzeni przez inteligentne źródło - punkt zerowy, z którym można wejść w rezonans i uzyskać dostęp do wszechwiedzy:

"[Ma] zerowe wymiary, jak w matematyce, jest punktem, a nie linią, powierzchnią czy bryłą - po prostu fluktuacją kwantową, działającą niczym zwierciadło, który daje wirtualny wizerunek tworzący rezonans."

Uważa, że pamięć człowieka znajduje się poza jego organizmem, lecz nie może egzystować bez ciała:

"Teraz istota ludzka jest świadomym samego siebie organizmem. Wszystko przed tą chwilą, obecnym momentem, jest pamięcią. To tylko informacja zawarta w naszej pamięci i być może jeszcze gdzieś. My tutaj przypuszczamy, że doświadczenie w postaci informacji po prostu nie ginie. W zasadzie każdy może twierdzić, że informacja, ta pełna informacja, jest właśnie tą osobą."

-----
Bibliografia:
1) Edgar Mitchell, Dwight Williams, "Droga podróżnika" (The Way of the Explorer, 1996)
2) J. Douglas Kenyon, "Zakazana Nauka; Jakich kontrowersyjnych odkryć nie uznaje ortodoksyjna nauka" (Forbidden Science. From Ancient Technologies to Free Energy, 2008) - rozdz. 42, "Od Apolla do punktu zerowego; Kiedy spacer po Księżycu nie jest najważniejszą chwilą w życiu?".
3) Lynne McTaggart, "Pole; W poszukiwaniu tajemniczej siły wszechświata" (The field; The quest for the secret force of the universe, 2002) - rozdz. 1, "Światełko w ciemności".