Szkoła ogłupia

Anglojęzyczny film sir Kena Robinsona "School kills creativity":
Ogólnie chodzi w nim o to, że aby dostarczać pracowników dla współczesnego archaicznego systemu gospodarczego, szkoła tworzy niewolników - dysponujących tą samą wiedzą, tak samo myślących, tak samo się zachowujących, tak samo się ubierających, bezrefleksyjnie słuchających poleceń. Czyli po prostu TRESURA.

Zresztą sam nigdy nie lubiłem szkoły, bo to jakieś chore. Robić co każą tylko dlatego, aby dostawać jakieś tam oceny, cyferki gdzieś tam zapisane. To przygotowanie do pracy, czyli robienia co każą, aby dostawać jakieś tam pieniądze, czyli zapisane kartki papieru (albo i to nie, większość pieniędzy to zmiana namagnesowania komputerowych nośników danych). Nie można zająć się jakimiś zainteresowaniami, bo program nauczania ich nie przewiduje i trzeba czekać całymi latami, aż łaskawie nauczyciel opowie. Albo i nie, zależy do jakiej szkoły się trafi.
W czasach podstawówki lubiłem rysować, nawet dostawałem nagrody w konkursach na które przypadkiem trafiałem. W szkole za to dwóje z plastyki, bo nauczycielka uważała, że rysunki były zbyt poważne jak na głupie dziecko i rodzicie rysowali. Nauczycielka języka polskiego wzywała rodziców, bo siedziałem sobie na ostatniej ławce i projektowałem jakieś mechanizmy. Matematyczka też się wkurzała, bo nudziłem się na klasówkach i rozwiązywałem zadania wszystkich grup, czyli za dużo i nie wiedziała co z tym zrobić. Gdzieś do połowy podstawówki interesowałem się pojazdami, zasadą działania ich mechanizmów (za to na egzamin prawa jazdy nie musiałem się uczyć, pamiętałem wszystko), później temat się wyczerpał i w drugiej połowie podstawówki zainteresowałem się konstrukcjami elektronicznymi. Chciałem się dostać do technikum elektronicznego, egzamin nie był trudny, ale dyrektor się uwziął, że bez łapówki mnie nie przyjmie i tak trafiłem do liceum humanistycznego...

W poprzednim filmie ksiądz się chwalił, że edukacja w Europie to osiągnięcie Kościoła. Chyba jednak miał rację, stąd tak głupi system edukacji. On nie służy niczemu innemu, jak ograniczaniu ludzi, zgodnie z katolicką doktryną, że z gruntu są źli, więc trzeba ich zmienić, naginac do jakiegoś ideału.
Ale czasy się zmieniły. Od roboty są roboty (niemal każda czynność to sekwencja, można ją zautomatyzować), a od wiedzy są bazy danych. Szkołę przyszłości (a właściwie teraźniejszości) wyobrażam sobie tak: zestawy multimedialnych prezentacji (zawierających m.in. animację komputerową), ukazujących wiedzę z różnych dziedzin oraz laboratoria i warsztaty, w których można rozwijać własne zainteresowania. Nauczyciele uwolnieni od konieczności setnego powtarzania tego samego będą mogli podejść do każdego ucznia indywidualnie i pomagać mu w jego działaniach.
Niech wreszcie rządzący pojmą, że ludzie sami wiedzą jak zagospodarować swój czas i nie trzeba im rzucać kłód pod nogi, aby mieli się czym zająć.