Sztuka pamięci

Sztuka pamięci była szczególną techniką, dzięki której w starożytnej Grecji prawnicy i oratorzy mogli zapamiętywać długie przemówienia.
Polega na skojarzeniu przyswajanych tekstów z obrazami, np. rozkładem pomieszczeń znanego sobie jednego konkretnego budynku. Każdy osobny aspekt przemowy łączy się z następną w kolejności izbą.
By sobie przypomnieć sekwencję, należy w wyobraźni przespacerować się po owym budynku.
W czasach Tudorów odnowił ją włoski filozof Giulio Camilo (1479-1544). Napisał książkę „Teatr Pamięci” (L'Idea del Theatro), na podstawie której zbudowano m.in. londyński teatr The Globe (1599r.). Rozkład jego lóż, podpór, przejść i wejść oraz różnorodne ozdoby i obrazy stanowiły system pobudzający pamięć aktorów.