Pozornie system wyglądał na doskonały. Ale istnieją dwa powody ku temu, dlaczego nie chciał zadziałać w praktyce.
Otóż był to system nie uwzględniający predyspozycji wszystkich obywateli, opierał się na prześladowaniu bogatych. Tak jak kapitalizm opiera się na prześladowaniu biednych (więc też w końcu upadnie), a faszyzm na prześladowaniu mniejszości.
To wymagało istnienia potężnego systemu inwigilacji obywateli, aby wyłapywać wrogów, czyli potencjalnych kapitalistów lub agentów zagranicznych kapitalistów. Po wyeliminowaniu bogatych zostawali sami biedni.
Drugi powód wynikał z wzorowania się organizacyjnego i gospodarczego na kapitalizmie. To były państwa-korporacje, urządzone na wzór kapitalistycznych korporacji, z ich pionową hierarchią o strukturze piramidy, oraz uzależnieniu każdego aspektu działalności od przepływu pieniądza..
Wadą takiej organizacji jest tworzenie się mniejszych koterii, skupienie się na rywalizacji o stanowiska i zanik kreatywności (każdy w hierarchii ma szefa i podwładnych, na których zrzuca odpowiedzialność). Stalin nie został przywódcą bo był najzdolniejszy i miał najlepsze pomysły, ale najskuteczniej wyeliminował konkurentów do stołka, fizycznie (znaczna część zbrodni komunistycznych to było mordowanie komunistów przez komunistów, by zająć ich stanowiska).
Korporacje próbują radzić sobie z brakiem innowacyjności poprzez wykupywanie dziesiątek małych garażowych firemek z ciekawymi pomysłami, jak jeden na sto odniesie sukces rynkowy, to inwestycja się zwraca. Państwa-korporacje, pomimo wielu genialnych obywateli i uczonych, były uzależnione od licencji i kradzieży pomysłów zza zachodniej granicy.
Jednak na ówczesnym poziomie rozwoju techniki (technologii produkcji i telekomunikacji) nie było możliwości zorganizowania innego systemu. Mógł być albo kapitalizm prywatny, albo jego lustrzane odbicie w postaci komunistycznego kapitalizmu państwowego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz